Gdzie kupić

artykuły

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Piercing, czyli przekłuwanie ciała, w tym najczęściej uszu, może prowadzić do różnych powikłań. Większość z nich związana jest z zapaleniem dziurki w uchu. Po założeniu kolczyka ważne jest regularne dezynfekowanie i czyszczenie miejsca przekłucia, aby uniknąć infekcji, która może doprowadzić do groźnego zakażenia. Jakich objawów nie można lekceważyć? Kiedy skorzystać z pomocy lekarskiej?

Najczęstsze powikłania po przekłuciu uszu

Według różnych źródeł częstotliwość występowania powikłań po przekłuwaniu ciała waha się od 17 do 70%. Niektóre skutki uboczne pojawiają się w trakcie trwania zabiegu, inne występują bezpośrednio po nim. Należy też wspomnieć o długoterminowych konsekwencjach, które wychodzą na jaw czasem dopiero po zagojeniu się rany.

Do najczęstszych powikłań, które mogą wystąpić po przekłuciu uszu, należą:

  • krwawienie,
  • trudno gojąca się rana,
  • stan zapalny,
  • ropna wydzielina,
  • infekcje bakteryjne, grzybicze i wirusowe,
  • obrzęk,
  • ropnie,
  • tłuszczaki,
  • ziarniaki,
  • torbiele naskórka,
  • reakcje alergiczne,
  • kontaktowe zapalenie skóry,
  • blizny i bliznowce,
  • wrośnięcie kolczyka w ucho.

Stan zapalny po przekłuwaniu ucha – czy jest groźny?

W większości przypadków lekki stan zapalny po przekłuwaniu ucha nie jest groźny i można go złagodzić ogólnodostępnymi środkami antyseptycznymi. W rzadkich przypadkach stan zapalny ucha po przekłuciu może przeobrazić się w zagrażające życiu zakażenie ogólnoustrojowe. Ryzyko to może pojawić się wtedy, gdy piercer użyje brudnych narzędzi do wykonania zabiegu lub gdy pacjent zlekceważy objawy infekcji i zbyt późno zgłosi się do lekarza.

Infekcja czy naturalne gojenie? Jak rozpoznać problem?

Cały proces gojenia się dziurki w uchu trwa zazwyczaj kilka tygodni. Normalną reakcją na przekłucie ucha jest niewielki dyskomfort, pieczenie i swędzenie oraz sączenie się krwi i limfy. Przez 7-14 dni od zabiegu może utrzymywać się obrzęk i zaczerwienienie.

O zaburzonym procesie gojenia mogą świadczyć:

  • ból i pulsowanie rany,
  • zaczerwienienie ucha,
  • wyciekanie dużych ilości wydzieliny,
  • opuchnięcie ucha, utrzymujące się dłużej niż 14 dni od zabiegu,
  • ciepła skóra.

Oznaką infekcji, która powinna skłonić do pilnej konsultacji z lekarzem, jest gorączka. Jeśli doszło do zainfekowania rany bakteriami, potrzebujesz recepty na maść z antybiotykiem.

Jak zapobiegać zakażeniom i przyspieszyć gojenie się przekłucia?

Komplikacje po przekłuciu uszu pojawiają się najczęściej na skutek źle wykonanego zabiegu lub niezachowania higieny podczas procedury i w trakcie leczenia rany.

Piercerzy często korzystają ze specjalnego pistoleta, który służy do przekłucia miękkiej części ucha. Sprzęt ten nie nadaje się jednak do umieszczenia kolczyka w chrząstce – w tym celu należy użyć specjalnej igły. Pistolet mógłby spowodować groźne zmiażdżenie chrząstki. Kolczyk należy też odpowiednio dopasować do grubości tkanki, w której ma zostać umieszczony. Zbyt krótki zwiększa ryzyko owrzodzeń. Kolczyk powinien być wykonany z metali szlachetnych (srebra lub złota) albo ze stali chirurgicznej. Należy unikać biżuterii z materiałów niewiadomego pochodzenia, ponieważ może ona zawierać nikiel, który podrażnia skórę i powoduje silne reakcje alergiczne.

W zapobieganiu stanom zapalnym dziurki w uchu kluczowe jest zachowanie odpowiedniej higieny oraz zastosowanie profilaktyki zakażeń. Salon kosmetyczny lub studio piercingu musi stosować odpowiednie środki dezynfekcyjne zawierające 75–85% etanolu, propanolu lub ich mieszaniny. Do tego konieczne jest posługiwanie się sterylnymi, jednorazowymi narzędziami. Równie ważna jest pielęgnacja kolczyka w domu – zachowywanie higieny oraz stosowanie środków odkażających zaleconych przez piercera. W szybszym gojeniu się rany pomaga też zdrowy tryb życia i prawidłowe odżywianie się oraz unikanie używek, zwłaszcza palenia papierosów i picia alkoholu.

Sposoby na stan zapalny dziurki w uchu

Nawet jeśli dziurka w uchu nie ropieje ani nie widać innych objawów stanu zapalnego,  należy dbać o higienę rany po przekłuciu. 2-3 razy dziennie przemywaj ucho środkiem dezynfekującym lub antyseptycznym. W tym celu najlepiej jest używać preparatów z oktenidyną. Nie zaleca się natomiast wody utlenionej, jodyny czy spirytusu salicylowego, które mogą powodować podrażnienia. Podczas kąpieli omijaj okolice przekłucia. W pierwszych dniach rana nie powinna mieć styczności z mydłem, żelem pod prysznic i innymi detergentami. Dziurkę w uchu i kolczyk możesz przemywać roztworem soli fizjologicznej. Do osuszania ucha używaj jednorazowego ręcznika papierowego lub gazy. W pierwszych tygodniach od procedury lepiej zrezygnować też z wizyt na basenie i w saunie.

W trakcie gojenia unikaj zbyt częstego dotykania kolczyka, ponieważ może to spowodować dodatkowe uszkodzenie tkanki i przyczynić się do powstania blizny. Zachowaj ostrożność zwłaszcza podczas zakładania i zdejmowania ubrań. Kolczyk z ucha po raz pierwszy możesz wyjąć dopiero po upływie 6 tygodni (w płatku ucha) lub 12 tygodni (w chrząstce), aby wymienić go na nowy o nieco mniejszej średnicy.

Czy każdy może nosić kolczyki? Kiedy lepiej zrezygnować z piercingu uszu?

Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań, piercing nie jest wskazany w takich przypadkach, jak:

  • cukrzyca,
  • skłonności do tworzenia bliznowców,
  • choroby kardiologiczne,
  • białaczka,
  • atopowe zapalenie skóry,
  • zakażenia HIV,
  • WZW typu B i C,
  • zaburzenia krzepliwości krwi,
  • hemofilia,
  • schorzenia nerek,
  • ciąża i karmienie piersią,
  • planowanie ciąży w ciągu najbliższego roku,
  • stan zapalny lub infekcja bakteryjna w organizmie,
  • pasożyty,
  • zaburzenia odporności,
  • alergie na metale i plastik medyczny.

Źródła:

Rębiś E., Rębiś D., Strzelecka A., Strzelecka A. (2019). Complications of body piercing. Medical Studies/Studia Medyczne, 35(4), s. 264-270. https://www.termedia.pl/Powiklania-po-zabiegach-przekluwania-ciala%2C67%2C39414%2C1%2C0.html [dostęp: 13.03.2025]

Rybkowska K. (2021). Przekłuwanie uszu – przeciwwskazania, powikłania i pielęgnacja po zabiegu. Forum Leczenia Ran, online https://forumleczeniaran.pl/przekluwanie-uszu-przeciwwskazania-powiklania-i-pielegnacja-po-zabiegu/ [dostęp: 13.03.2025]

Mędrzycka-Dąbrowska W. (2014). Powikłania i konsekwencje przekłuwania ciała w obrębie głowy i szyi. Problemy Pielęgniarstwa, 22(4), s. 523-527. https://www.termedia.pl/Journal/-134/pdf-35522-1 [dostęp: 13.03.2025]

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Współczesne metody leczenia otolaryngologicznego obejmują m.in. procedury z zakresu chirurgii. Do takich należy paracenteza ucha, polegająca na niewielkim nacięciu błony bębenkowej. Operacja taka przeprowadzana jest zarówno w przypadku wielu stanów chorobowych oraz ich powikłań, jak i w celach diagnostycznych. Dowiedz się więcej o przebiegu i wskazaniach do wykonania paracentezy!

Czym jest zabieg paracentezy ucha i jak jest wykonywany?

Paracenteza ucha, znana też jako myringotomia, jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów otolaryngologicznych. Procedura polega na drobnym przecięciu błony bębenkowej, czyli elementu oddzielającego ucho środkowe od zewnętrznego. Metoda ta ma szerokie zastosowanie lecznicze, ponieważ umożliwia odprowadzenie patologicznego płynu z jamy bębenkowej. Jest także zabiegiem diagnostycznym, pozwalającym na pobranie próbki do badania i ocenę wizualną.

Operację wykonuje się w znieczuleniu ogólnym – pacjent zasypia i jest nieświadomy. Lekarz wprowadza specjalny nóż przez przewód słuchowy zewnętrzny i wykonuje precyzyjne nacięcie w ściśle określonym miejscu – tylno- lub przednio-dolnym kwadrancie. Niekiedy stosuje się techniki laserowe, czyli cięcie energią świetlną. Procedura może przebiegać z jednoczesnym odprowadzeniem wydzieliny z ucha poprzez jej delikatne odessanie. Kolejno aplikuje się środki przeciwzapalne i zakłada opatrunek.

Cały zabieg zwykle trwa ok. 10 minut. Jest to procedura z zakresu ”chirurgii jednego dnia”, czyli niewymagająca dłuższego pobytu w klinice czy szpitalu. Jednak w zależności od wskazań i przebiegu procedury pacjent niekiedy przez długi czas musi stawiać się na regularnych wizytach kontrolnych, zwłaszcza jeśli ma założony dren.

Jakie są wskazania do przeprowadzenia paracentezy?

Błona bębenkowa jest elementem cienkim i elastycznym. Drgając pod wpływem bodźców akustycznych, wprowadza w ruch kosteczki słuchowe w uchu środkowym, skąd kolejno sygnały przechodzą do ucha wewnętrznego. Jeśli pod wpływem rozmaitych patologii dochodzi do gromadzenia się płynu po jej wewnętrznej stronie, mogą pojawić się nieprzyjemne dolegliwości – napięta błona bębenkowa zwykle generuje silny ból. Stan taki często występuje w przebiegu ostrego zapalenia ucha środkowego, któremu mogą towarzyszyć również gorączka i zaburzenia słuchu. Wówczas celem nacięcia błony jest złagodzenie objawów, a także uniknięcie samoistnej perforacji (pęknięcia). Paracentezę ucha często wykonuje się więc w przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego z silnym bólem ucha, a także gdy wcześniej stosowane leczenie zachowawcze nie przyniosło pożądanych efektów.

Wykonanie paracentezy w ostrym zapaleniu ucha środkowego powoduje zmniejszenie dolegliwości bólowych. Metodę też stosuje się również przy wysiękowym zapaleniu ucha środkowego, ale wówczas celem zwykle jest ułatwienie odprowadzania wydzieliny z jamy bębenkowej i osuszenie tkanek. W takich przypadkach najczęściej należy założyć drenaż.

Jako wskazania do paracentezy wymienia się również powikłania zapalenia uszu, takie jak np. porażenie nerwu twarzowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie błędnika czy ostre zapalenie wyrostka sutkowatego. Wówczas zabieg jest procedurą nagłą. Do nakłucia błony bębenkowej może skłaniać również krwawienie z ucha, np. po urazie głowy.

Ponadto paracenteza może być zabiegiem diagnostycznym. Na pobranie próbki do badania bakteriologicznego pozwala drobne nakłucie specjalną igłą. Wówczas jest to tympanopunkcja. Na podstawie pozyskanego materiału można opracować leczenie celowane – właściwą antybiotykoterapię, skuteczną przy określonym typie drobnoustrojów. Metoda ta ma zastosowanie zwłaszcza przy infekcjach opornych na leczenie antybiotykami pierwszego wyboru.

Myringotomia w połączeniu z założeniem drenu wentylacyjnego

Paracenteza ucha nie powinna być mylona z tympanostomią, czyli drenażem. W ostatnim przypadku po nacięciu błony zakłada się specjalny dren. Zapobiega on zrastaniu się tkanki i tym samym ułatwia osuszanie ucha i odprowadzanie wydzieliny. Otwór pozostaje w uchu przez określony czas – od kilku miesięcy do nawet dwóch lat. Stosuje się dreny o różnych wielkościach, przypominające rurkę. Dostępne są takie, które po pewnym czasie wypadają samoistnie, jak i takie, które wymagają usunięcia przez specjalistę.

Drenaż wentylacyjny wykonuje się często w przypadku wysiękowego zapalenia ucha środkowego, nawracających infekcji innego typu czy niewydolności trąbki słuchowej. Metoda ta bywa stosowana również u dzieci z wadami anatomicznymi, powodującymi zaleganie płynu w jamie bębenkowej.

Wskazania do założenia drenów są szerokie, ale ostatecznie to zawsze lekarz podejmuje decyzję. Metoda ta ma szczególne znaczenie u najmłodszych pacjentów, którzy w wyniku przewlekłych schorzeń uszu i towarzyszącego im pogorszenia słuchu mogą mieć problemy z rozwojem mowy i nauką – tympanostomia stwarza możliwość znacznej poprawy słuchu i tym samym rozwoju mowy.

Czy mogą wystąpić powikłania paracentezy?

Paracenteza polega na nacięciu błony bębenkowej, czyli wymaga ingerencji w ciągłość delikatnych tkanek. Jak w przypadku każdej procedury chirurgicznej istnieje więc ryzyko pewnych powikłań. Są to m.in. kilkudniowe bóle ucha, uszkodzenie kosteczek słuchowych i nerwu twarzowego czy blizny na membranie. Trzeba jednak zaznaczyć, że powikłania zdarzają się bardzo rzadko – szacunkowo dotyczą zaledwie 1% pacjentów. Natomiast korzyści tego zabiegu są ogromne, ponieważ dają szansę na wyeliminowanie bólu i skuteczne leczenie wielu przypadłości.

Źródła:

  1. https://www.mp.pl/pytania/pediatria/chapter/B25.QA.6.1.9.
  2. https://www.mp.pl/pytania/pediatria/chapter/B25.QA.6.1.29.
  3. https://www.mp.pl/otolaryngologia/medyczna-prasowka/217455,myringotomia-laserowa-a-myringotomia-wykonana-mikronozem-w-leczeniu-wysiekowego-zapalenia-ucha-u-dzieci
  4. https://otorhinolaryngologypl.com/article/100740/pl

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Choroby zakaźne, takie jak angina, atakują górne drogi oddechowe i mogą dawać wiele niespecyficznych objawów, a niekiedy prowadzić do powikłań. Jednym z możliwych symptomów, towarzyszących zapaleniu gardła lub występujących w niedługim okresie po nim, jest ból ucha o różnym stopniu nasilenia. Przybliżamy, co może odpowiadać za ból ucha przy anginie i jak łagodzić ten stosunkowo częsty objaw!

Czym jest angina i co za nią odpowiada?

Angina to stan zapalny migdałków podniebiennych i błony śluzowej gardła. Wśród głównych symptomów tej choroby wymienia się obrzęk, zaczerwienienie i silny ból gardła (nasilający się przy przełykaniu), a niekiedy również charakterystyczny, białawy lub żółtawy nalot na tkankach. Zmiany takie są spowodowane odczynem zapalnym i przekrwieniem. Chociaż objawami anginy są głównie zaburzenia w obrębie gardła, w rzeczywistości jest to choroba ogólnoustrojowa. W jej przebiegu mogą występować m.in.:

  • bóle gardła o różnym nasileniu,
  • pieczenie, swędzenie i drapanie w gardle,
  • wysoka gorączka lub stan podgorączkowy,
  • zmęczenie,
  • bóle głowy,
  • bóle mięśni i stawów,
  • ból ucha,
  • niekiedy kaszel, bóle w klatce piersiowej, nieżyt nosa (katar) czy nudności i wymioty.

Angina jest zaraźliwa, ponieważ przyczyną jej rozwoju są głównie patogeny przenoszone drogą kropelkową lub poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą. Najczęściej za zapalenie gardła odpowiadają wirusy (rynowirusy, koronawirusy, adenowirusy, wirusy grypy i paragrypy). Natomiast zapalenie bakteryjne zwykle następuje po infekcji wirusowej, rzadziej jest przyczyną pierwotną, chociaż i takie przypadki się zdarzają. Za bakteryjne zapalenie gardła najczęściej odpowiadają szczepy bakterii z rodzaju Streptococcus pyogenes, powodujące anginę paciorkowcową. Najmniej przypadków dotyczą zapalenia o podłożu grzybiczym. Grzyby z rodzaju Candida albicans naturalnie bytują w jamie ustnej i gardle, a do ich namnażania przyczyniają się m.in. osłabienie układu odpornościowego, choroby współistniejące, podrażnienia i długotrwała antybiotykoterapia.

Angina – czy ból ucha może być objawem choroby?

Bez względu na podłoże anginy chorobie tej może towarzyszyć jednoczesny ból gardła i ucha. Powodem zwykle jest intensywny stan zapalny gardła, który skutkuje obrzękiem ujścia trąbki słuchowej (trąbki Eustachiusza). Anatomicznie część ta jest kanałem, który łączy przestrzeń ucha środkowego z gardłem. Jej zadaniem jest wyrównywanie ciśnienia w uchu środkowym. Jeśli więc w następstwie podrażnienia i obrzęku dochodzi do opuchnięcia, przekrwienia i zwężenia kanału, w uchu występuje ciśnienie ujemne. To z kolei skutkuje “wciąganiem” do wewnątrz elastycznej błony bębenkowej i wieloma innymi dolegliwościami. Mogą pojawiać się m.in.:

  • umiarkowany lub ostry ból, zwykle nasilający się podczas przełykania śliny oraz jedzenia i picia;
  • promieniujący do okolicznych struktur, kłujący ból;
  • wrażenie zatkania ucha;
  • szumy uszne;
  • zaburzenia słuchu;
  • gromadzenie się wydzieliny we wnętrzu ucha.

Zakażenie ucha środkowego jako powikłanie po anginie

W większości przypadków zapalenie gardła i migdałków podniebiennych ustępuje po kilku-kilkunastu dniach prawidłowego leczenia. Zdarzają się jednak powikłania anginy, wśród których wymienia się m.in. zapalenie zatok, zapalenie płuc, kłębuszkowe zapalenie nerek, gorączkę reumatyczną, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, powiększenie węzłów chłonnych czy miejscowy ropień okołomigdałkowy. Ostatnia z możliwych konsekwencji choroby może odpowiadać za ból promieniujący do ucha. Ponadto, ponieważ układ nosogardła jest bezpośrednio połączony z uchem, możliwym powikłaniem anginy jest również zapalenie ucha środkowego, rzadziej wyrostka sutkowatego.

W przypadku ostrego zapalenia ucha środkowego pojawia się intensywny ból, najczęściej jednostronny.  Najłatwiej drobnoustroje z gardła przedostają się do ucha środkowego u małych dzieci. Wynika to ze specyficznej budowy trąbki Eustachiusza, która u najmłodszych jest jeszcze niedostatecznie rozwinięta. Z tego powodu równoczesny ból uszu i gardła najczęściej dokucza małym pacjentom.

Jak leczyć ból ucha przy anginie i objawy jej powikłań?

W odróżnieniu od zwykłego bólu gardła angina to ostre zapalenie błony śluzowej gardła i migdałków podniebiennych. Konieczne jest więc odpowiednie leczenie, którego celem jest nie tylko łagodzenie uporczywych dolegliwości, ale też zminimalizowanie ryzyka powikłań. W przypadku silnego bólu ucha przy anginie podstawą jest leczenie choroby pierwotnej. Łagodzenie stanu zapalnego i obrzęku zwykle skutkuje udrożnieniem trąbki słuchowej i redukcją dolegliwości ze strony narządu słuchu.

Angina wirusowa ma charakter samoograniczający – zwykle ustępuje po kilku dniach. Postępowanie obejmuje łagodzenie objawów poprzez nawilżanie gardła, stosowanie środków przeciwbólowych i miejscowo znieczulających oraz dbałość o odpowiednią dozę odpoczynku i wzmocnienie układu odpornościowego. Z kolei anginę bakteryjną, za którą odpowiadają paciorkowce, leczy się antybiotykoterapią ogólną. Jeśli występuje ostry ból gardła przy przełykaniu, osobom dorosłym zaleca się tabletki do rozpuszczania. Dzieci natomiast najczęściej otrzymują leki w formie zawiesiny do przygotowania. W najrzadziej spotykanych przypadkach konieczne jest stosowanie środków przeciwgrzybiczych. W takcie leczenia anginy konieczne może okazać się również przyjmowanie środków przeciwgorączkowych, a niekiedy zawiesin do pędzlowania gardła, przygotowywanych z przepisu lekarza.

Ból ucha przy anginie można łagodzić, dbając również o odpowiednie nawilżenie tkanek. Warto pić zwłaszcza wodę mineralną o temperaturze pokojowej. Pomocne będzie także przebywanie w czystych i przewietrzonych pomieszczeniach, o wysokiej wilgotności.

 

Źródła:

  1. https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/lista/120798,leczenie-anginy
  2. https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.II.3.3.
  3. https://podyplomie.pl/medycyna/10674,zapalenie-ucha-srodkowego
  4. https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/choroby/choroby-uszu/177491,ostre-zapalenie-ucha-srodkowego
  5. https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/lista/98890,ostra-niedroznosc-trabki-sluchowej

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Dolegliwość nazywana fachowo szumami usznymi to dźwięki opisywane przez pacjentów na różne sposoby. Niektórzy definiują je jako gwizd, inni mówią o brzęczeniu, dzwonieniu lub syczeniu w uszach. Z czego wynika taki efekt akustyczny? Jakie są sposoby leczenia szumów usznych? Na te pytania odpowiadamy w poniższym artykule.

Czym są szumy uszne?

Szumy uszne (łac. tinnitus) mogą mieć charakter krótko- lub długotrwały. Mogą dotyczyć jednego lub obu uszu. Ich intensywność może nasilać się lub słabnąć w trakcie aktywności fizycznej i po zmianie pozycji ciała. W medycynie wyróżnia się szumy ostre (trwające do 3 miesięcy), podostre (trwające od 4 do 12 miesięcy) i przewlekłe (trwające dłużej niż 12 miesięcy). Chociaż częściej występują u osób dorosłych, to mogą pojawiać się również u dzieci.

Rodzaje szumów usznych

Szumy uszne dzielą się na dwa podstawowe rodzaje:

Subiektywne szumy uszne

Szumy subiektywne (inaczej podmiotowe, prawdziwe) występują przy braku obiektywnego źródła dźwięku. Są słyszane tylko przez osobę chorą. Ich przyczyną mogą być zaburzenia pracy ośrodkowego układu nerwowego, nerwu słuchowego lub ucha wewnętrznego.

Obiektywne szumy uszne

Szumy obiektywne (przedmiotowe, rzekome) występują rzadziej i są słyszalne zarówno przez chorego, jak i osobę wykonującą badanie. Dźwięki powstają wewnątrz organizmu pacjenta – mogą być spowodowane m.in. niedrożnością naczyń krwionośnych w okolicach kręgosłupa szyjnego. Mogą występować wówczas pulsujące szumy, często zsynchronizowane z rytmem serca.

Diagnostyka syczenia w uchu

Zdiagnozowanie rodzaju szumów usznych jest możliwe za pomocą badania audiologicznego. Polega ono na zastosowaniu metod audiometrycznych, aby ustalić częstotliwość i natężenie słyszanego dźwięku. Wykonuje je laryngolog, który na tej podstawie jest w stanie ustalić przyczyny i leczenie, jakie powinno zostać wdrożone. W przypadku podejrzenia, że syczenie w uszach spowodowane jest poważniejszą chorobą, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak: rezonans magnetyczny, angiografia czy tomografia komputerowa.

Objawy szumów usznych

Oprócz charakterystycznych dźwięków, które towarzyszą tej przypadłości, szumy mogą mieć również szereg innych objawów. Należą do nich:

  • zaburzenie zdolności koncentracji,
  • pogorszenie rozumienia mowy,
  • zaburzenia snu,
  • zmęczenie i rozdrażnienie.

Zwiększony poziom stresu może być również skutkiem syczenia w uszach. Długotrwałe narażenie na uciążliwe szumy często prowadzi do pogorszenia się samopoczucia psychicznego pacjenta. Niepokojące objawy mogą nasilać się wraz z wiekiem, jeszcze bardziej obniżając jakość życia. Dlatego tak ważne są wczesna diagnostyka i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Przyczyny szumów w uszach

Szumy uszne nie są odrębną jednostką chorobową, ale mogą wynikać z innych schorzeń. Bezpośrednią przyczyną jest zazwyczaj nadmierne napięcie błony bębenkowej. Pośrednio na występowanie tego objawu mają natomiast wpływ różne czynniki fizyczne lub środowiskowe.

Obecność ciała obcego w przewodzie słuchowym

Syczenie w uszach może dotyczyć ciała stałego (np. włosa czy jakiegoś zanieczyszczenia) lub cieczy (wówczas danej osobie zaczyna szumieć w uszach, np. po wynurzeniu się z wody w basenie).

Urazy mechaniczne

Szumy uszne mogą być związane z obecnością ciała obcego w uchu. Dotyczą samego narządu słuchu (małżowiny i/lub wnętrza) bądź też głowy lub szyi. W wyniku poważnego urazu mechanicznego może dojść do uszkodzenia nerwu słuchowego, co prowadzi do utraty słuchu.

Zalegająca wewnątrz ucha środkowego woskowina

Choć woskowina jest naturalną i potrzebną do nawilżania ucha substancją, jej nadmiar może być szkodliwy. Zalegający w kanale słuchowym materiał tworzy czop, który prowadzi do jego zablokowania i powstawania szumów usznych.

Kłopoty ze stawami skroniowo-żuchwowymi

Uporczywe syczenie w uszach może mieć związek ze stanem zapalnym toczącym się w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych, na których umocowana jest dolna szczęka.

Alergia a syczenie w uchu

Jedną z powszechnych reakcji alergicznych jest opuchlizna w obrębie tkanek miękkich. Jeżeli obejmie swoim zasięgiem ucho wewnętrzne, może doprowadzić do niedrożności trąbki słuchowej. W takim wypadku regulacja ciśnienia w drogach słuchowych zostaje zaburzona. Skutkuje to m.in. występowaniem niepożądanego dźwięku w uszach.

Stan zapalny w obrębie gardła

Gardło i ucho są ze sobą połączone anatomicznie. Infekcje, które pojawiają się w obrębie jednego z tych narządów, mogą więc rzutować na stan tego drugiego. Wygląd śluzówki jamy ustnej może wskazywać na rozwijające się zapalenie, a przez to tłumaczyć występowanie dolegliwości w obrębie uszu.

Schorzenia ogólnoustrojowe

Szumy uszne mogą być spowodowane również poważną chorobą. Może to być nowotwór (np. guz nerwu przedsionkowo-ślimakowego), ale także nadczynność tarczycy, nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze oraz miażdżyca.

Niektóre leki

W niektórych przypadkach szumy uszne są wynikiem przyjmowania określonych leków. Mogą do nich należeć np. antybiotyki, niesteroidowe leki przeciwzapalne lub leki przeciwdepresyjne.

Hałas a syczenie w uszach

Częste lub długotrwałe przebywanie w otoczeniu pełnym zgiełku może prowadzić do takich objawów, jak syczenie w uszach. W skrajnych przypadkach dochodzi do uszkodzenia nerwów słuchowych, a nawet rozwinięcia niedosłuchu. Czynnikiem pogłębiającym problem może być np. słuchanie głośnej muzyki, zwłaszcza przy użyciu słuchawek.

Silny stres

Objaw akustyczny wywołany długotrwałą ekspozycją na stres (np. w pracy) ujawnia się zwykle pod wieczór. Stres obniża jakość życia na wielu płaszczyznach. Może prowadzić do występowania innych niepożądanych symptomów utrudniających codzienne funkcjonowanie. Należą do nich m.in. pulsujące bóle głowy czy trudności z zaśnięciem.

Inną przyczyną powstawania szumów w uszach jest zaawansowany wiek pacjenta. W medycynie na określenie takiego przypadku używa się niekiedy sformułowania „głuchota starcza”.

Leczenie szumów usznych

W zależności od przyczyny dolegliwości, leczenie szumów usznych może przebiegać w różny sposób. W wielu przypadkach dolegliwość tę da się wyleczyć lub przynajmniej zminimalizować, przywracając komfort. Ważne jest jednak, aby nie polegać na domowych sposobach, ale w razie potrzeby konsultować swój stan z lekarzem.

Jeżeli przyczyną problemu jest dostanie się wody do przewodu słuchowego, wówczas wystarczy wytrząsnąć płyn z narządu i pozwolić mu wyschnąć. W przypadku, gdy elementem utrudniającym słyszenie jest ciało stałe, można spróbować je samodzielnie usunąć. Jeżeli działanie się nie powiedzie, należy zgłosić się do lekarza laryngologa.

Pomocy specjalisty wymaga również sytuacja, w której nastąpiło uszkodzenie ucha. Wskazane jest wówczas profesjonalne badanie otolaryngologiczne w celu stwierdzenia, czy doszło do naruszenia tkanek w obrębie ucha środkowego. Jeżeli dolegliwościom słuchowym towarzyszy również ból w odcinku szyjnym lub pacjent skarży się na zawroty głowy, wskazane jest zbadanie stanu ośrodkowego układu nerwowego.

Jeśli przyczyną występowania syczenia w uszach jest zalegająca woskowina, warto zastosować gotowe krople do uszu (np. wyrób medyczny LIX), które ułatwiają jej usunięcie. Preparaty tego typu upłynniają zatykający ucho materiał i sprawiają, że wylewa się on na zewnątrz.

Kłopoty ze stawami skroniowo-żuchwowymi należy skonsultować ze specjalistą stomatologiem. Podobnie w przypadku, gdy szumy uszne są spowodowane reakcją alergiczną, rozwiązaniem problemu jest podjęcie odpowiedniego leczenia polegającego na odczulaniu.

Jedną z metod terapii zaburzeń słuchu i szumów usznych jest leczenie dźwiękiem. Stosuje się wówczas generatory szumu szerokopasmowego. Pacjent nosi takie urządzenie przez kilka godzin dziennie i w ten sposób wycisza uciążliwe dźwięki.

Jeśli przyczyną ich występowania jest zażywanie określonych leków, problem szumów w uszach można rozwiązać poprzez zastosowanie innej terapii. Zmiany tego typu można wprowadzać wyłącznie po konsultacji z lekarzem.

Kiedy występuje podejrzenie poważnej choroby ogólnoustrojowej, pacjent powinien jak najszybciej skontaktować się z lekarzem danej specjalności. Szybka diagnostyka i dobranie odpowiedniej terapii w wielu przypadkach umożliwia całkowite wyleczenie.

W leczeniu szumów usznych wykorzystuje się również psychoterapię. Zastosowanie znalazła tutaj głównie terapia poznawczo-behawioralna, która zalecana jest zwłaszcza wtedy, gdy nie da się stwierdzić konkretnej, fizycznej przyczyny pojawienia się szumów usznych. Czasem też stosuje się leki antydepresyjne.

U osób, u których występują szumy uszne i ubytek słuchu, konieczne może okazać się założenie aparatu słuchowego.

Zapobieganie powstawaniu szumów usznych – sprawdzone porady

  1. Unikaj hałasu zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Nie słuchaj muzyki przez słuchawki i staraj się ograniczać swoje uczestnictwo w głośnych wydarzeniach, takich jak koncerty muzyczne.
  2. Pamiętaj o regularnym czyszczeniu uszu z zewnątrz.
  3. Higienę wnętrza dróg słuchowych wykonuj za pomocą specjalistycznych preparatów. Unikaj używania patyczków higienicznych.
  4. Unikaj sytuacji stresujących, a jeżeli ci się przytrafią, staraj się nie myśleć o nich przed zaśnięciem.
  5. Pamiętaj o tym, by codziennie znaleźć czas na relaks i wypoczynek fizyczny oraz psychiczny.
  6. Nie zasypiaj w całkowitej ciszy. Dźwięki tła są potrzebne do zachowania zdrowia narządu słuchu. Zrezygnuj ze stoperów, a w miarę możliwości śpij przy otwartych drzwiach lub oknie wychodzącym na ulicę.
  7. Obserwuj reakcje swojego organizmu po rozpoczęciu terapii farmakologicznej. Jeżeli leki stosowane przewlekle wywołują u ciebie niepożądane objawy, skontaktuj się ze swoim lekarzem.
  8. Regularnie badaj krew, wykonuj pomiary ciśnienia i rytmu serca. Odchylenia od normy staraj się niwelować dietą i codzienną aktywnością fizyczną. W razie potrzeby skonsultuj się z lekarzem lub specjalistą dietetykiem.
  9. Środki farmakologiczne (np. przeciwbólowe, przeciwzapalne) przyjmuj z umiarem wyłącznie w sytuacjach, gdy zachodzi bezwzględna potrzeba.

Źródła:

  1. Zagor M., Czarnecka P., Janoska-Jaździk M. (2023). Szumy uszne: przyczyny, objawy i leczenie. Jak pozbyć się szumu w uszach? Medycyna praktyczna dla pacjentów, online https://www.mp.pl/pacjent/objawy/105636,szumy-uszne [dostęp: 11.03.2025]
  2. Szumy uszne. Poradnik Laryngologii, online https://poradniklaryngologii.pl/szumy-uszne/ [dostęp: 11.03.2025]
  3. Szumy uszne – czynniki wywołujące szumy, objawy, przyczyny, leczenie – wywiad z dr hab. n. med. Danuta Raj-Koziak. (2023). MedKurier Portal Medyczny, online https://medkurier.pl/szumy-uszne-czynniki-wywolujace-szumy-uszne-objawy-przyczyny-leczenie/
  4. J. Henry, T. Zaugg, P. Myers, C. Kendal, E. Michaelides. (2010) Wstępne różnicowanie szumu usznego. The Journal of Family Practice; 59(7): 389-393, online https://podyplomie.pl/medycyna/10995,wstepne-roznicowanie-szumu-usznego?pdf=true&srsltid=AfmBOorbcrnMpwDemSFWpmqMDiVS80MKWOxK4UcYvesy28hx_yDEFJXZ [dostęp: 11.03.2025]

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Zapalenie trąbki słuchowej często jest powiązane z infekcją górnych dróg oddechowych. Powstałe zaburzenia czynności trąbki słuchowej mogą powodować problemy ze słuchem, takie jak szumy uszne, uczucie pełności w uchu czy dolegliwości bólowe. Jakie są pozostałe objawy ostrego nieżytu trąbki słuchowej? Dowiedz się, jak skutecznie leczyć zapalenie trąbki Eustachiusza, zanim udasz się do lekarza laryngologa.

Jaką funkcję pełni trąbka Eustachiusza?

Trąbka słuchowa (tuba Eustachius, salpinx) ma 3-4 cm długości. Jest to kostno-chrzęstny kanał, którego wnętrze pokrywa nabłonek migawkowy z ruchomymi rzęskami. Zdrowy człowiek ma w ciele dwie trąbki, po jednej w każdym uchu. Podstawowym zadaniem trąbki Eustachiusza jest wentylacja błony bębenkowej oraz wyrównywanie ciśnienia powietrza wewnątrz ucha. Trąbka słuchowa umożliwia odpływ różnych wydzielin (np. krwi, śluzu) z ucha środkowego do nosogardła. Otwarcie trąbki Eustachiusza następuje samoistnie, gdy w uchu środkowym jest dodatnie ciśnienie oraz podczas ziewania czy przełykania (poprzez napięcie mięśni dźwigacza i napinacza podniebienia miękkiego). Gdy przewód Eustachiusza jest otwarty, patogeny mogą w prosty sposób przeniknąć z nosogardła do ucha środkowego, wywołując zapalenie trąbki słuchowej.

Czym jest zapalenie trąbki Eustachiusza?

Na początku warto zaznaczyć, że ostre nieżytowe zapalenie trąbki słuchowej najczęściej jest diagnozowane u dzieci. Co może być tego przyczyną? Ryzyko wystąpienia stanu zapalnego wśród najmłodszych Pacjentów wynika z wyraźnych różnic w budowie anatomicznej trąbki słuchowej. Wiedz, że w przypadku dzieci przewód Eustachiusza jest krótszy, szerszy i bardziej poziomy, co ułatwia drobnoustrojom migrację oraz powstanie stanu zapalnego w obrębie struktur ucha środkowego. Pozostałe czynniki ryzyka to m.in.:

  • przerost migdałka gardłowego,
  • przerost małżowin nosowych,
  • polipy nosa,
  • alergiczny nieżyt nosa,
  • skrzywienie przegrody nosa,
  • rozszczep podniebienia miękkiego,
  • przewlekłe zapalenie zatok przynosowych.

Zapalenie trąbki słuchowej – objawy

Jakie są najczęstsze objawy zapalenia trąbki słuchowej? Rozwijający się stan zapalny prowadzi do obrzęku błony śluzowej wyścielającej trąbkę, co z kolei upośledza jej drożność. Jeśli przewód Eustachiusza nie zostanie udrożniony, w uchu środkowym tworzy się podciśnienie, które sprzyja gromadzeniu się płynu w jamie bębenkowej (tzw. wysięku). Na skutek tego procesu Pacjenci mogą skarżyć się w gabinecie laryngologicznym na:

  • ból ucha,
  • uczucie przelewania w uchu,
  • uczucie zatkania w uchu,
  • dzwonienie w uchu,
  • szum w uchu,
  • nagłe upośledzenie słuchu,
  • trzaski podczas przełykania (niekiedy).

W rzadkich przypadkach zapalenie trąbki Eustachiusza manifestuje się też zawrotami głowy.

Diagnostyka zapalenia trąbki słuchowej

Na czym polega proces diagnostyczny przy podejrzeniu zapalenia trąbki słuchowej? Lekarz laryngolog najpierw przeprowadza z Pacjentem szczegółowy wywiad medyczny, pyta m.in. o odczuwane dolegliwości. Następnym etapem rozpoznania jest badanie fizykalne ucha (tj. badanie otoskopowe). Aby dokładnie obejrzeć wnętrze ucha, specjalista używa otoskopu, czyli przyrządu z oświetleniem i soczewką powiększającą. W razie stwierdzenia zapalenia trąbki słuchowej laryngolog może stwierdzić obrzęk, zaczerwienienie oraz obecność wydzieliny w uchu środkowym. Wiedz, że patologiczna obecność płynu może sygnalizować rozwój wysiękowego zapalenia ucha środkowego. Czy otoskopia boli? Nie, badanie jest bezbolesne dla Pacjenta. W ocenie drożności trąbki słuchowej pomocna jest próba Valsalvy (chory nabiera powietrza do płuc i wydmuchuje je z zamkniętymi ustami oraz zatkanym nosem). Niekiedy lekarz zleca też dodatkowe badania audiometryczne.

Zapalenie trąbki słuchowej – leczenie

Celem kuracji jest zniwelowanie stanu zapalnego, przywrócenie trąbce drożności oraz zmniejszenie obrzęku. Jak leczyć zapalenie trąbki słuchowej? W zależności od danego przypadku i wyników badań lekarz może skorzystać z różnych metod. W terapii często stosuje się leki przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i środki przeciwobrzękowe.

Katar jest częstym czynnikiem sprawczym stanu zapalnego trąbki Eustachiusza. W razie silnie zatkanego nosa ulgę choremu mogą przynieść krople zawierające w składzie pseudoefedrynę, oksymetazolinę lub fenylefrynę. Środki tego typu hamują nadprodukcję wydzieliny i przywracają drożność w jamie nosowej. Miej jednak świadomość, że długotrwałe stosowanie kropli do nosa zwiększa ryzyko rozwoju polekowego zapalenia błony śluzowej nosa, dlatego ściśle przestrzegaj zaleceń lekarskich i nie używaj środka dłużej, niż to konieczne.

Jeśli źródłem problemu jest alergia, laryngolog może pomocniczo zalecić stosowanie leków  przeciwhistaminowych i kortykosteroidów. Wiedz, że niekiedy farmakoterapia jest niewystarczająca i konieczne jest wdrożenie leczenia zabiegowego. Punkcja jamy bębenkowej przywraca wentylację przestrzeni ucha środkowego i pozwala na ewakuację wydzieliny z ucha. Jeśli u Pacjenta dochodzi do nawracających zapaleń trąbki słuchowej i źródłem problemu jest powiększony migdałek gardłowy, jedynym rozwiązaniem może okazać się jego usunięcie. Jest to bezpieczny zabieg chirurgii laryngologicznej, który wykonuje się pod kontrolą endoskopu.

Dlaczego nie należy lekceważyć objawów zapalenia trąbki słuchowej?

Nie należy ignorować stanu zapalnego, ponieważ uciążliwe objawy mogą przybierać na sile. Niepodjęcie leczenia trąbki słuchowej może prowadzić do wielu powikłań zdrowotnych, takich jak np. przewlekłe zapalenie ucha środkowego czy w skrajnych przypadkach trwałe uszkodzenie słuchu. Dlatego jeśli odczuwasz dolegliwości, które mogą sygnalizować rozwój zapalenia trąbki Eustachiusza, zgłoś się do doświadczonego lekarza internisty lub specjalisty w dziedzinie laryngologii. Im wcześniej rozpoczniesz terapię, tym większe szanse na uniknięcie poważnych powikłań.

Zapalenie trąbki słuchowej – FAQ

Ile trwa zapalenie trąbki słuchowej?

Jest to indywidualna kwestia. Przykładowo, zapalenie trąbki słuchowej o podłożu wirusowym może utrzymywać się od kilku dni do dwóch tygodni.

Jakie są powikłania zapalenia trąbki Eustachiusza?

Do potencjalnych powikłań zalicza się zapalenie ucha środkowego, pojawienie się wysięku, lub ropy w jamie bębenkowej, a także zaburzenia słuchu. Nieleczona niedrożność trąbki słuchowej w niektórych przypadkach skutkuje trwałą utratą słuchu, dlatego nie powinna być bagatelizowana.

Jak udrożnić trąbkę słuchową domowym sposobem?

Pomocne mogą okazać się krople obkurczające błonę śluzową. Możesz spróbować też żucia gumy, ziewania lub ssania cukierków. Jeśli to nie pomoże, skonsultuj się niezwłocznie z lekarzem pierwszego kontaktu lub laryngologiem.

 

Źródła:

https://www.mp.pl/pacjent/pediatria/choroby/laryngologia/74809,wysiekowe-zapalenie-ucha-srodkowego

https://podyplomie.pl/pediatria/38163,ostre-zapalenie-ucha-srodkowego-postepowanie-diagnostyczno-terapeutyczne?srsltid=AfmBOopPrJSs5RzJARss36p9NzJLD_2WMyYu9Ilr_Jt0wZjeIyvhOFWz

https://www.mp.pl/pytania/pediatria/chapter/B25.QA.6.1.21.

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Zatykanie uszu od kręgosłupa szyjnego powoduje dyskomfort i może być objawem np. problemów z kręgami szyjnymi. Często uczuciu zatkanego ucha towarzyszą też inne, równie uciążliwe symptomy. Sprawdź, co może powodować pulsowanie w uchu, szumy uszne i zatykanie uszu od kręgosłupa szyjnego. Dowiedz się, dlaczego nie należy bagatelizować tego typu objawów!

Zatykanie uszu od kręgosłupa szyjnego – możliwe przyczyny

Jesteś ciekawy, jakie problemy zdrowotne może sygnalizować zatykanie uszu od kręgosłupa szyjnego? Jak podkreślają lekarze ortopedzi, objaw ten często jest oznaką zwyrodnienia kręgów odcinka szyjnego. W opinii specjalistów tego typu patologie odcinka szyjnego mogą powodować wrażenie zatkanych uszu i związany z tym dyskomfort słuchowy. Uczucie zatykania się ucha może być objawem dyskopatii szyjnej, inaczej rwy szyjnej, przepukliny krążka międzykręgowego. Wiedz, że nieleczone schorzenie ortopedyczne może ograniczyć mobilność chorego i wymagać podjęcia leczenia operacyjnego. Do potencjalnych objawów tej choroby zwyrodnieniowej odcinka szyjnego kręgosłupa (poza zatykaniem uszu), zaliczamy:

  • zawroty głowy,
  • uczucie sztywności karku,
  • ból w odcinku szyjnym kręgosłupa,
  • omdlenia,
  • nudności,
  • ból promieniujący do potylicy i głowy,
  • osłabienie siły mięśniowej,
  • drętwienia barku / ręki.

Jak rozpoznać zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa? Pomocna jest tutaj diagnostyka otoneurologiczna. Jeśli podejrzewasz u siebie dyskopatię szyjną, nie zwlekaj i umów się na konsultację do doświadczonego specjalisty.

Pulsowanie w uchu od kręgosłupa szyjnego – czego jest objawem?

Nie dokucza Ci zatykanie uszu od kręgosłupa szyjnego, ale zmagasz się z pulsowaniem w uchu? Co może być tego przyczyną? Niekiedy problem ma podłoże infekcyjne. Wrażenie pulsowania w uchu może być spowodowane doznanym urazem kręgosłupa szyjnego lub głowy. Objaw ten niekiedy sygnalizuje też wstrząśnienie błędnika lub uraz nerwu słuchowego, do jakiego doszło np. w trakcie zabiegu chirurgicznego. Inną możliwą przyczyną (niezwiązaną z kręgosłupem) jest:

  • nadczynność tarczycy,
  • wysokie ciśnienie tętnicze krwi,
  • niedokrwistość,
  • niedosłuch przewodzeniowy,
  • nowotwór mózgu,
  • choroba Pageta,
  • choroba nowotworowa narządu słuchu,
  • ostre / wysiękowe zapalenie ucha środkowego.

Sprawdź, co powoduje szumy uszne od kręgosłupa szyjnego – dyskopatia

Różne dysfunkcje odcinka szyjnego mogą manifestować się nie tylko zatykaniem uszu czy uczuciem pulsowania w uchu, ale też irytującym brzęczeniem, które nie ma obiektywnego źródła zewnętrznego ani wewnętrznego. Szumy uszne (łac. tinnitus auris) to częsty powód wizyty pacjentów u lekarza laryngologa. W wielu przypadkach obniżają one komfort codziennego życia, ponieważ trudno się przyzwyczaić do tych nieprzyjemnych doznań dźwiękowych. Zastanawiasz się, czym spowodowane mogą być szumy uszne od kręgosłupa szyjnego? Te uciążliwe dolegliwości często pojawiają się na skutek upośledzenia ukrwienia ucha wewnętrznego, części móżdżku czy płata skroniowego. Naczynia, które przebiegają wzdłuż kręgosłupa szyjnego, zaopatrują w krew również nerw przedsionkowy oraz ucho środkowe. Jeśli na naczynia wywierany jest ucisk, dochodzi do zaburzeń ukrwienia, czego konsekwencją są szumy uszne. Zdarza się, że przyczyną szumów usznych są urazy kręgosłupa szyjnego i głowy.

Chcąc zdiagnozować przyczynę szumów usznych, lekarz laryngolog najpierw przeprowadzi z Tobą wywiad medyczny, a następnie badanie audiologiczne. Niekiedy w celu ustalenia prawidłowego rozpoznania konieczne będzie też wykonanie dodatkowych badań, takich jak:

  • angiografia,
  • tomografia komputerowa,
  • rezonans magnetyczny.

Inną dostępną metodą diagnostyczną, którą może posiłkować się specjalista, jest tzw. rejestracja słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ang. ABR – Auditory Brainstem Response, BERA).

Ból ucha od kręgosłupa szyjnego – o czym może świadczyć?

Częstym czynnikiem sprawczym dolegliwości bólowych w obrębie ucha są infekcje (np. bakteryjne, wirusowe), ale nie tylko. Niekiedy ból ucha jest objawem napięcia mięśni szyi lub kręczu szyi, inaczej kręczu karku (łac. torticollis, caput obstipum) potocznie zwanym postrzałem. Dokuczliwy ból ucha może być skutkiem niewłaściwego ustawienia górnej części kręgosłupa szyjnego. Inną przyczyną dyskomfortu w uchu jest stan zapalny lub zmiany zwyrodnieniowe w rejonie kręgosłupa szyjnego. Jak pokazuje praktyka lekarska, źródłem dolegliwości bólowych mogą być np. osteofity. Są to charakterystyczne narośla kostne (zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa), które mogą uszkodzić odcinek szyjny, powodować ból ucha czy zawroty głowy. Wiedz, że nie należy lekceważyć tych zmian patologicznych. Jak rozpoznać osteofity kręgosłupa w odcinku szyjnym? Do postawienia diagnozy konieczne są badania obrazowe, takie jak np.:

  • zdjęcie rentgenowskie,
  • tomografia komputerowa,
  • rezonans magnetyczny.

Zatykanie uszu od kręgosłupa szyjnego – metody leczenia

Jak pozbyć się wrażenia zatykania uszu od kręgosłupa szyjnego? Wszystko zależy od przyczyny podstawowej, dlatego ważna jest trafna diagnoza.

Przykładowo, jeśli źródłem problemu są zmiany zwyrodnieniowe, często stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, neuromodulujące. Ulgę choremu mogą przynieść też ćwiczenia z fizjoterapeutą oraz terapia manualna. Bardzo ważne jest też dbanie o utrzymanie prawidłowej postawy ciała i wzmacnianie mięśni szyi i klatki piersiowej poprzez systematyczne ćwiczenia stabilizujące kręgosłup szyjny, które powinieneś wykonywać samodzielnie w domu. Pamiętaj, aby w trosce o zdrowie unikać pozycji, które mogłyby nadmiernie przeciążać Twój kręgosłup. Staraj się też nie zginać w pasie przy podnoszeniu ciężkich przedmiotów.

Leczenie osteofitów opiera się głównie na farmakoterapii i rehabilitacji. W przypadku dyskopatii szyjnej stosuje się leczenie zachowawcze (stosowanie leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych i rozluźniających). W ciężkich przypadkach choroby zwyrodnieniowej odcinka szyjnego kręgosłupa konieczna może okazać się też operacja. Niekiedy lekarz wykonuje też blokadę nerwów (zastrzyki nadtwardówkowe przynoszą choremu ulgę w bólu). By zmniejszyć ucisk na nerwy i naczynia, lekarz chirurg może przeprowadzić laminektomię (poszerzenie kanału kręgowego) lub dyscektomię (usunięcie krążka międzykręgowego z przestrzeni międzytrzonowej).

Pamiętaj, że zatykanie uszu nie zawsze ma związek z kręgosłupem, zdarza się, że przyczyna dolegliwości jest bardzo prozaiczna. Możliwe, że symptom ten ma związek z powstaniem tzw. czopa woskowinowego w przewodzie słuchowym, który możesz usunąć np. za pomocą specjalnych kropli z glicerolem i lidokainą. Preparat upłynnia woskowinę i ułatwia jej wypłynięcie z kanału słuchowego.

 

Źródła:

 

https://www.mp.pl/pacjent/objawy/105636,szumy-uszne

https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/lista/88673,uczucie-zatkanego-ucha

https://poradniklaryngologii.pl/dlaczego-ucho-boli/

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Uczucie zatkanego ucha w ciąży, któremu niekiedy towarzyszy także ból ucha lub szumy uszne, to przypadek wymagający szczególnej troski i ostrożności. Każdy problem zdrowotny może wzbudzać niepokój u kobiet ciężarnych i powinien zostać poddany obserwacji. To zrozumiałe – w końcu w tym szczególnym czasie stanowią jedność z dzieckiem, a z pozoru niegroźny stan chorobowy czy łagodny w działaniu lek może mieć wpływ na prawidłowy rozwój płodu. Z czego wynika problem zatkanych uszu w okresie ciąży i jak sobie z nim radzić?

Zatkane uszy w ciąży – czy to groźna infekcja uszu?

Problem zatkanych uszu nie jest jednostką chorobową samą w sobie – jeśli nie pojawia się wraz z zapaleniem ucha, zwykle nie jest szkodliwy ani dla mamy, ani dla rozwijającego się płodu. Często też zanika samoistnie lub po zastosowaniu prostych i domowych sposobów. Niemniej nie należy bagatelizować tego objawu. Jeśli uczucie przytkania uszu utrzymuje się przez dłuższy czas, może mieć to związek z innymi groźnymi stanami u kobiet w ciąży. Dodatkowo brak podjęcia leczenia w odpowiednim czasie może przyczynić się do rozwoju obrzęku i stanu zapalnego przewodu słuchowego.

Możliwe przyczyny zatykania uszu w czasie ciąży

Zatykanie się uszu jest dość powszechnym problemem, który może wynikać z działania różnych czynników m.in. obecności ciała obcego lub czopu woskowinowego w uchu, dostania się wody do przewodu słuchowego czy rozwoju różnych chorób zapalnych np. ostrego nieżytu nosa i zatok z towarzyszącym zapaleniem trąbki słuchowej. U kobiet w trakcie ciąży do możliwych przyczyn zatykania uszu dochodzą także czynniki, które są związane bezpośrednio z odmiennym stanem, w jakim się znajdują. Co zatem może wpływać na pojawienie się tej dolegliwości w ciąży?

Zmiany hormonalne

Organizm ciężarnej kobiety przeżywa prawdziwą burzę hormonów. Jedną z jej charakterystycznych cech jest skłonność do pojawiania się obrzęków – nie tylko specyficznej opuchlizny w obrębie stóp, kostek czy dłoni, ale też obrzęku błon śluzowych. Zatykanie uszu w ciąży może być efektem ciążowego nieżytu nosa i zatok tzw. katar hormonalny. Nie wynika on z procesu zapalnego, lecz stanowi odpowiedź na zaburzenia hormonalne, a dokładnie gwałtowny wzrost stężenia progesteronu i estrogenów. Przedłużający się obrzęk błon śluzowych i niedrożność mogą wywołać podciśnienie w uchu środkowym i sprzyjać nagromadzeniu się w nim wydzieliny. To z kolei może doprowadzić do wysiękowego zapalenia ucha środkowego, dlatego nie należy lekceważyć tego problemu.

Zwiększone ciśnienie krwi

Wzrost ciśnienia krwi w ciąży może zwiększać ciśnienie także w obrębie uszu i prowadzić do ich zatykania. W ciąży często zdarzają się skłonności do podwyższonego ciśnienia tętniczego, zaś ucho wewnętrzne i środkowe jest bardzo wrażliwe na wszelkie wahania tych parametrów. Zatykaniu mogą wtedy towarzyszyć także inne objawy, np. szumy uszne, zawroty głowy, zaburzenia równowagi czy uczucie pulsowania w uchu. Dlatego w ciąży zalecane jest regularne kontrolowanie ciśnienia krwi – nie tylko podczas wizyt kontrolnych w gabinecie, ale też w domu.

Stres

Uczucie zatkania uszu z nagłym osłabieniem słuchu może być wynikiem zarówno zaburzeń w ukrwieniu ucha wewnętrznego czy infekcji ucha, jak i reakcji na silny stres. Niepokój o zdrowie dziecka i przebieg porodu czy stres niezwiązany bezpośrednio ze stanem ciążowym, może powodować różne problemy zdrowotne – w tym wspomniane zwiększenie ciśnienia krwi i zatkanie uszu.

Pamiętajmy jednocześnie, że w ciąży nie omijają nas tak banalne przyczyny zatykania uszu, jak zaleganie w nich nadmiaru woskowiny tzw. korek lub czop woskowinowy. Dlatego trzeba wziąć w tym przypadku pod uwagę każdą ewentualność.

Domowe metody na odetkanie ucha

Jeżeli mamy do czynienia z uczuciem zatkania uszu, któremu nie towarzyszą takie objawy, jak: ból, gorączka czy wyciek z ucha, możemy spróbować odetkać ucho przy pomocy domowych sposobów – bezpiecznych w ciąży.

  • Próby przywrócenia prawidłowego funkcjonowania przewodu słuchowego, a co za tym idzie słyszenia, warto rozpocząć od właściwej higieny uszu. Jeżeli przyczynę zatkania stanowi zalegająca wydzielina, możemy usunąć ją przy pomocy preparatu (krople, spray) na bazie oleju organicznego, parafiny czy wody utlenionej, który rozpuszcza woskowinę. Pamiętajmy jednocześnie, by unikać czyszczenia uszu patyczkiem – może to spowodować przepchnięcie wydzieliny w głąb kanału słuchowego, a przy tym uszkodzić błonę bębenkową.
  • Ciepłe okłady, np. w postaci ciepłego ręcznika trzymanego przy uchu. Działanie rozgrzewające może pomóc zmniejszyć ciśnienie i obrzęk błon śluzowych.
  • Inhalacje przy pomocy roztworu soli fizjologicznej to sprawdzony i bezpieczny sposób na zmniejszenie obrzęku błon śluzowych nosa, zatok czy trąbki Eustachiusza. Doskonale łagodzi większość dolegliwości związanych z infekcjami górnych dróg oddechowych.
  • Ziewanie i przełykanie – te zwykłe z pozoru czynności mogą pomóc w wyrównaniu ciśnienia w uchu środkowym i odblokowaniu trąbki słuchowej.

Jeżeli powyższe sposoby nie przynoszą oczekiwanych rezultatów w przeciągu kilku dni, nie powinniśmy zwlekać z wizytą u lekarza laryngologa. Być może niezbędne okaże się wykonanie zabiegu płukania uszu, usuwanie twardej woskowiny przy pomocy specjalnego haczyka lub podjęcie leczenia rozwijającej się infekcji. Powinniśmy jednocześnie unikać niesprawdzonych i często kontrowersyjnych metod leczenia schorzeń uszu, np. świecowania uszu czy płukania uszu przy pomocy strzykawki i ciepłej wody, które mogą przynieść często więcej szkody niż pożytku. W ciąży należy zachować wobec nich szczególną ostrożność.

Zatkanie i ból ucha w ciąży

Niestety, zdarza się, że zatkanie ucha jest tylko jednym z objawów towarzyszących problemowi zapalenia ucha w ciąży. W takim przypadku najlepiej porzucić poszukiwania domowych sposobów na ból ucha i udać się z tym problemem do lekarza. W zależności od rodzaju infekcji (wirusowe lub bakteryjne zapalenie ucha zewnętrznego, wewnętrznego lub środkowego) zaproponuje on najbezpieczniejszy sposób leczenia.

  • W przypadku łagodzenia dolegliwości bólowych u kobiet ciężarnych zwykle stosuje się paracetamol. To bezpieczny lek przeciwbólowy, jednak powinien być stosowany przez krótki czas i w dawce określonej przez lekarza.
  • Przy zapaleniu ucha zewnętrznego lub po prostu w lekkich infekcjach lekarz może zalecić stosowanie kropli do uszu, np. z dodatkiem znieczulającej i bezpiecznej dla ciężarnych lidokainy (dopuszczona przez cały okres ciąży i pozostająca w klasie B, jeśli chodzi o bezpieczeństwo leków według klasyfikacji FDA). Krople działają miejscowo, w związku z czym nie oddziałują bezpośrednio na cały organizm. Często są także stosowane pomocniczo w leczeniu zapaleń ucha wraz z innymi lekami.
  • Niekiedy jedyną właściwą drogą leczenia zakażeń ucha (w szczególności tych bakteryjnych) jest wdrożenie antybiotykoterapii. Istnieją antybiotyki, które można stosować w trakcie ciąży, dlatego jeśli lekarz je nam przepisze, należy przyjmować je zgodnie z jego zaleceniami.

Warto zaznaczyć, że brak podjęcia właściwego leczenia stanowi większe zagrożenie dla matki i dziecka niż przyjęcie wskazanych przez specjalistę leków. Dlatego jeśli jest to konieczne, nie wzbraniajmy się przed ich przyjmowaniem.

Źródła:

  1. NFZ, Wykaz jednostek chorobowych wg międzynarodowej klasyfikacji ICD-10 leczonych w poradniach specjalistycznych, https://www.nfz.gov.pl/download/gfx/nfz/pl/defaultaktualnosci/293/2519/1/014_2007_zal_8.pdf
  2. W oczekiwaniu na dziecko, Heidi Murkoff, przeł. Magdalena Hermanowska, Wydanie VIII zmienione, Poznań 2018
  3. Wszystko o lekach, Andreas von Maxen, Gabi Hoffbauer, Andreas Heeke; Rok wyd: 2003
  4. Położnik i dentysta – duet na dziewięć miesięcy, https://podyplomie.pl/stomatologia/18655,poloznik-i-dentysta-duet-na-dziewiec-miesiecy
  5. Uczucie zatkanego ucha, https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/lista/88673,uczucie-zatkanego-ucha

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Zatkane uszy to jeden z częściej występujących problemów dotyczących funkcjonowania narządu słuchu. Często związane jest to ze stanami chorobowymi organizmu, np. infekcją uszu lub górnych dróg oddechowych, zapaleniem ucha środkowego czy też przewlekłym zapaleniem zatok. Czasem jednak problem może pojawić się nagle – przykładowo po dużym wysiłku fizycznym. Z czego wynika zatykanie uszu podczas treningu? Oto kilka możliwych przyczyn tej sytuacji.

Zatykanie uszu przy wysiłku a trąbka słuchowa

Przyczyną zatkanego ucha podczas treningu może być czasowe i wzmożone wypełnienie łożyska naczyniowego błony śluzowej w rejonie trąbki słuchowej. Trąbka Eustachiusza to niewielkich rozmiarów struktura (ok. 3-4cm), która wyglądem przypomina właśnie trąbkę i odpowiada za wyrównywanie ciśnienia wewnątrz ucha środkowego, a także umożliwia odpływ wydzielin z ucha środkowego do nosogardła. Nagła zmiana ciśnienia podczas wysiłku fizycznego może spowodować zatkanie uszu związane z tymczasową lub przewlekłą dysfunkcją przewodu słuchowego. Zdarza się, że po wyciszeniu organizmu po wysiłku stan ten mija samoistnie – warto wtedy zastanowić się nad optymalizacją swojego planu treningowego, by taka sytuacja się nie powtórzyła. Jeśli jednak uczucie zatkania uszu utrzymuje się przez dłuższy czas, najlepiej wspomóc się działaniem kropli do uszu, żuciem gumy i przełykaniem śliny, a także manewrem Valsalvy, by wyrównać ciśnienie. Przy częstym nawracaniu tego problemu należy natomiast skonsultować się z laryngologiem, ponieważ w przeciwnym razie może rozwinąć się stan zapalny.

Zatykanie uszu podczas treningu – wpływ stresu fizycznego i psychicznego

Aktywność fizyczna jest w dzisiejszych czasach postrzegana jako element niezbędny dla utrzymania zdrowia całego ciała. Nie zawsze jednak zdajemy sobie sprawę z tego, że wzmożony wysiłek fizyczny może nie tylko nie przynieść oczekiwanego rezultatu, czyli odprężenia, lecz także spowodować nadmierne obciążenie różnych narządów ciała, w tym naszych uszu. Ogromne znaczenie ma tutaj zachowanie odpowiedniej równowagi energetycznej – jeżeli mamy za sobą dzień pełen wrażeń lub stresu psychicznego, trening powinien być krótki lub powinniśmy całkowicie zrezygnować z wykonywania ćwiczeń tego dnia. W innym przypadku istnieje ryzyko przekroczenia rezerw energetycznych, czego konsekwencją może być m.in. zatkanie uszu, ubytek słuchu, zawroty głowy czy szumy uszne. Podczas nadmiernej aktywności fizycznej może uruchomić się mechanizm niedokrwienia ucha wewnętrznego, co wiąże się z możliwością wystąpienia nagłych zaburzeń ze strony narządu słuchu.

Zatykanie się uszu a wysoki poziom kortyzolu

Uszy nie stanowią narządu odizolowanego od innych części ciała. Ich prawidłowe funkcjonowanie uzależnione jest od wielu procesów zachodzących na co dzień w całym organizmie. W przypadku aktywności fizycznej bardzo duże znaczenie ma utrzymanie prawidłowego poziomu kortyzolu – zbyt długie uwalnianie kortyzolu wykazuje działanie ototoksyczne, to znaczy prowadzące do przejściowego lub trwałego uszkodzenia komórek słuchowych. Dlatego bardzo ważne jest, aby podczas ustalania planu treningowego wziąć pod uwagę utrzymanie poziomu kortyzolu na jak najniższym poziomie. To pomoże zmniejszyć ryzyko niedokrwienia i utraty słuchu.

Jak uchronić się przed zatykaniem uszu podczas wysiłku fizycznego?

Przed podjęciem aktywności fizycznej warto zweryfikować poziom swojego stresu psychicznego. Jeżeli mamy za sobą intensywny dzień, ćwiczenia nie powinny trwać dłużej niż kilka bądź kilkanaście minut. W takiej sytuacji należy też w większy sposób zaangażować dolne partie ciała – dzięki temu ograniczymy zbędną produkcję kortyzolu w górnej połowie ciała, gdzie mamy do czynienia ze zwiększonym unerwieniem narządów, np. słuchu. W przypadku, gdy poziom stresu jest na niskim poziomie, zaplanowana aktywność sportowa może dotyczyć również górnych partii ciała i trwać nieco dłużej.

Duże znaczenie ma w tym przypadku także rodzaj zastosowanego treningu. Treningi aerobowe, do których należy m.in. bieganie czy jazda na rowerze, prowadzą czasem do zaburzeń hormonalnych, co z kolei może wywołać niedokrwienie i tzw. mikrozawał ucha wewnętrznego. Za ukrwienie ucha wewnętrznego odpowiada u mężczyzn testosteron, zaś u kobiet estrogen, a obniżenie poziomu tych hormonów podczas intensywnych treningów aerobowych sprzyja zaburzeniom narządu słuchu. W przypadku skłonności do zatkanego ucha podczas wysiłku nie zaleca się także wykonywania interwałów (treningów o zmiennej intensywności) oraz łączenia treningów górnych i dolnych mięśni ciała.

Uczucie zatkanego ucha a sporty wodne

Zupełnie inny przypadek stanowi zatkanie uszu podczas wysiłku fizycznego związanego z uprawianiem sportów wodnych np. pływania czy nurkowania. Tutaj większe znaczenie ma kontakt uszu z wodą niż sam wysiłek. Długotrwałe przebywanie w wodzie może wywołać efekt tzw. ucha pływaka, czyli zapalenia ucha zewnętrznego. Jest to schorzenie o charakterze infekcyjnym – wilgoć stwarza najlepsze warunki do rozwoju bakterii i grzybów w każdym obszarze naszego ciała, w tym także w rejonie uszu. W efekcie może pojawić się nie tylko problem zatkania uszu, ale też ból ucha, wysięk, pogorszenie słuchu czy gorączka. Ogromnym zagrożeniem dla uszu jest jednak aktywność związana z nurkowaniem, która naraża nas na uraz ciśnieniowy ucha. Im głębiej zanurzamy się w wodzie, tym bardziej wzrasta ciśnienie i wypycha błonę bębenkową do środka ucha. Najpierw odczuwalny jest lekki dyskomfort, a następnie ból ucha. Aby uniknąć pęknięcia błony bębenkowej, należy wyrównać ciśnienie w uszach, jeszcze przebywając pod wodą.

Domowe sposoby na zatkane uszy

Zatkane uszy, nawet wtedy, gdy stanowią tylko przejściowy problem, są bardzo niekomfortową i problematyczną dolegliwością. Uczucie przytkania i pełności w uchu, które powoduje też częściowy niedosłuch, może znacznie utrudnić codzienne funkcjonowanie. W jaki sposób możemy odetkać uszy i zapobiec nawrotom tego problemu?

  • Odpowiednia higiena uszu – pomaga uchronić się nie tylko przed rozwojem infekcji, ale też gromadzeniem się woskowiny i różnorodnymi uszkodzeniami. Czyszczenie uszu powinno oczywiście być wykonywane za pomocą specjalnych preparatów, np. w kropli lub sprayu, nie zaś patyczków kosmetycznych, które mogą spowodować pęknięcie błony bębenkowej i pogorszenie słuchu.
  • Ziewanie, żucie gumy lub przełykanie śliny – te prozaiczne czynności pozwalają naturalnie wyrównać ciśnienie w uchu środkowym poprzez otwarcie trąbki słuchowej.
  • Krople lub spray do nosa – jeśli dolegliwościom przytkanych uszu towarzyszy obrzęk, przydatne mogą okazać się preparaty o działaniu obkurczającym naczynia krwionośne.
  • Krople lub spray do uszu – wyrównanie ciśnienia po obu stronach błony bębenkowej może przynieść także preparat w formie kropli lub sprayu, aplikowany bezpośrednio do ucha.

Jeśli zatykają się nam uszy, warto wypróbować także dobrze znaną próbę Valsalvy, polegającą na nabraniu powietrza do płuc i wypuszczeniu go przy zamkniętych ustach oraz zatkanym nosie. Dzięki temu powietrze z płuc może wydostać się tylko w jeden sposób – do ucha środkowego – i tym samym wyrównać ciśnienie.

Pamiętajmy jednak, że trwające niepokojąco długo uczucie przytkanego ucha, bez względu na swoją przyczynę, powinno skłonić nas do wizyty u laryngologa. Warto skontaktować się z lekarzem zwłaszcza wtedy, gdy temu zaburzeniu towarzyszą też inne objawy, które należy niezwłocznie zdiagnozować. Lekarz zaproponuje nam najskuteczniejszy sposób leczenia, a w razie potrzeby zleci dodatkową diagnostykę np. badanie słuchu.

 

Źródła:

  1. https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/lista/122681,czy-nagle-zatykanie-sie-jednego-ucha-jest-czyms-niepokojacym
  2. Iwankiewicz S.: Otolaryngologia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1991
  3. Bull P.: Wykłady z otolaryngologii. Via Medica Gdańsk 1999
  4. Pruszewicz A., Szyfter W.: Szumy uszne. [W:] Pruszewicz A.: Zarys audiologii klinicznej, Wyd. AM w Poznaniu 1994

 

 

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Odpowiednia ochrona uszu przed wodą, np. podczas pływania w basenie, to nie tylko kwestia komfortu. To sposób na uniknięcie nieprzyjemnych konsekwencji – przykładowo w postaci zapalenia ucha zewnętrznego, czyli tzw. ucha pływaka. W tym przypadku idealnie sprawdza się maksyma Hipokratesa, ojca medycyny: lepiej zapobiegać niż leczyć. Ostrożność i właściwa profilaktyka działań przed dostaniem się wody do uszu może nas uchronić przed infekcjami atakującymi narząd słuchu.

Jak woda dostaje się do uszu?

Dostawanie się wody do uszu następuje w wyniku jej wpływania do błony bębenkowej przez lekko nachylony przewód słuchowy. Przez utrzymującą się w tym obszarze wodę błona bębenkowa nie jest w stanie prawidłowo się poruszać i przewodzić pełnego dźwięku. Z tego względu osoba, która ma do czynienia z zaleganiem wody w uchu, słyszy jedynie przytłumione dźwięki, którym towarzyszy charakterystyczny bulgot. Dyskomfort to tylko jeden ze skutków ubocznych dostania się wody do ucha, dlatego zdecydowanie nie należy lekceważyć tego uczucia, zwłaszcza jeśli trwa przez dłuższy czas. Zalecamy, by rozwiązać ten problem jak najszybciej oraz zadbać o prawidłową ochronę uszu, co pozwoli zapobiegać nowym infekcjom w przyszłości.

Jakie zagrożenia niesie za sobą brak ochrony uszu przed wodą?

Nieprzyjemne uczucie zalegania wody w uszach zna większość z nas. Jest to powszechnie znany problem, który może pojawić się po prysznicu czy krótkiej kąpieli w morzu. Efektem tego jest przytłumienie słuchu, które jednak zwykle trwa krótko i nie wywołuje daleko idących konsekwencji. Problem pojawia się w momencie, gdy woda wydostaje się z uszu w sposób nieprawidłowy i pozostaje w ich wnętrzu nawet przed kilka dni. Wilgoć stanowi doskonałe warunki do rozwoju bakterii, które odpowiedzialne są za choroby uszu, w tym zapalenia. W takim przypadku możemy mieć do czynienia nie tylko z problemem zatkania uszu, ale też innymi, przykrymi objawami: silnym bólem ucha, szumami usznymi, świądem, opuchnięciem i zaczerwienieniem, a także wydostawaniem się wydzieliny z ucha. Jeśli dochodzi do zapalenia, zazwyczaj niezbędne okazuje się podjęcie odpowiedniego leczenia, najczęściej w postaci zastosowania specjalistycznych kropli do uszu lub antybiotykoterapii.

Jak zabezpieczyć ucho przed wodą podczas pływania lub nurkowania?

Jak skutecznie chronić uszy podczas kontaktu z wodą? Oto kilka sprawdzonych sposobów, zapobiegających wlewaniu się wody do uszu, a tym samym – różnym chorobom, które mogą wywołać przejściowe pogorszenie słuchu.

Zatyczki do uszu dla pływaków

Zatyczki, lub inaczej stopery do uszu, powinny stanowić podstawowe wyposażenie każdego pływaka czy nurka rekreacyjnego. Jest to rozwiązanie nie tylko bardzo skuteczne w kwestii blokady przed przedostawaniem się wody do środka ucha, ale też bezpieczne dla samego kanału słuchowego. Zatyczki do uszu do pływania zazwyczaj wykonane są z gumy lub silikonu, dzięki czemu idealnie dopasowują się do kształtu uszu i zapewniają im dobrą izolację. Nieco mniejszą skutecznością odznaczają się jednorazowe stopery piankowe, które mogą się przemieszczać podczas użytkowania. Mimo wszystko zatyczki te zaprojektowane są w taki sposób, by nie utknęły w uchu, a przy tym nie zaburzały percepcji dźwięku, co stanowi ich dużą zaletę.

Czepek pływacki

Czepek pływacki to nie tylko sposób na ochronę włosów przed chlorem czy solą, ale przede wszystkim zabezpieczenie uszu przed działaniem wody. Podobnie, jak w przypadku zatyczek, istnieją różne materiały, z których wykonywane są czepki, jednak zwykle najlepiej sprawdzają się te silikonowe. Bardzo dobrze przylegają do skóry, dzięki czemu tworzą szczelne zabezpieczenie przewodu słuchowego.

Pływacka opaska na uszy

Jest to alternatywne rozwiązanie dla czepka lub dodatkowa warstwa ochronna przy zastosowaniu zatyczek do uszu. Neoprenowa opaska na uszy sprawdza się nie tylko przy pływaniu, ale też uprawianiu wielu innych sportów wodnych, które mogą być potencjalnym zagrożeniem dla zdrowia uszu.

Osoby, które na co dzień korzystają z aparatów słuchowych, powinny pamiętać o tym, by przed każdą aktywnością związaną z wodą (na pływalni, w saunie czy podczas zwykłej kąpieli w morzu) najpierw zdjąć aparat, a następnie zastosować specjalne ochronniki słuchu.

Jak usunąć wodę z uszu po wyjściu z basenu?

Dla zachowania zdrowia naszych uszu bardzo duże znaczenie ma nie tylko to, w jaki sposób przygotujemy się do pływania, ale też jak dbamy o tę część ciała po wyjściu z wody.

  • Jeżeli doszło do przedostania się wody do kanału słuchowego, najlepiej usunąć ją poprzez potrząsanie lub przechylenie głowy. Zazwyczaj wtedy możemy usłyszeć charakterystyczny dźwięk odblokowania ucha i wypłynięcia wody na zewnątrz.
  • Pomocne może okazać się także osuszenie uszu przy pomocy końcówki cienkiej chusteczki, którą należy bardzo ostrożnie wkładać do kanału słuchowego, by nie podrażnić ścianki przewodu.
  • Jeżeli mamy taką możliwość, do osuszania uszu możemy wykorzystać także suszarkę do włosów. W tym przypadku również należy zachować szczególne środki ostrożności (suszenie chłodnym powietrzem w odpowiedniej odległości), aby uniknąć poparzenia czy innych groźnych konsekwencji.

Ważne i proste zasady higieny uszu, aby zapobiec infekcji

Pamiętajmy też o regularnym czyszczeniu uszu z nadmiaru woskowiny. Warto wiedzieć, że uczucie zatkania ucha, po kąpieli w basenie czy w otwartych akwenach, może wynikać z rozmiękania i zwiększania objętości czopa woskowinowego po dostaniu się wody do jego wnętrza. Ważne jednak, by do czyszczenia przewodu słuchowego nie stosować popularnych patyczków higienicznych – nie tylko popychają one woskowinę głębiej, ale mogą też uszkodzić błonę bębenkową i doprowadzić do utraty słuchu! Używanie wacików bawełnianych również nie jest zalecane w tej sytuacji. Możemy jednak z powodzeniem stosować je po zewnętrznej stronie ucha, np. w okolicy małżowiny.

Czyszczenie narządu słuchu powinno odbywać się przy pomocy specjalistycznych preparatów, np. na bazie naturalnych olejków, lub bezpiecznych, domowych sposobów (przykładowo: podgrzanych 10 kropel wody utlenionej). Warto przy tym pamiętać, że zbyt częste i intensywne czyszczenie uszu nie jest dobre dla zdrowia – pozbawia je naturalnej warstwy ochronnej i zmienia ich pH, w związku z czym są bardziej podatne na infekcje.

Co zrobić, gdy woda zalega? Jak chronić swoje uszy?

Usuwanie wody z uszu przy pomocy domowych sposobów nie zawsze przynosi zamierzony skutek. Jeżeli woda nie wypływa, pomimo zastosowania powyższych metod, należy zachować szczególną ostrożność. Każdy, nagły ruch lub usilne próby odetkania uszu przy pomocy nieprzystosowanych do tego przedmiotów mogą spowodować ból, dyskomfort lub inne, nieprzyjemne objawy. Warto też uzbroić się w cierpliwość – czasami musi minąć kilkadziesiąt minut lub kilka godzin, by ucho odetkało się samoistnie.

Nie należy jednak bagatelizować sytuacji, w której woda zalega w przewodzie słuchowym od kilku dni  – może to doprowadzić do bolesnego i długotrwałego zapalenia tego narządu. W przypadku pojawienia się bólu ucha, pogorszenia jakości słuchu czy wystąpienia szumów usznych możemy wspomóc się działaniem kropli do uszu, by zminimalizować te dolegliwości i zapobiec rozwojowi infekcji. Jeśli to nie pomaga, a ból lub inne objawy nasilają się, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem laryngologiem – pomoże on osuszyć ucho i odprowadzić woskowinę, która przez kilka dni mogła już napęcznieć i zablokować samoistny odpływ wody.

 

Źródła:

  1. Prof. dr hab. n. med. Jurek Olszewski, dr n. med. Piotr Pietkiewicz, Otolaryngologia dla lekarzy POZ, Medical Tribune Polska, 2016
  2. https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/inne-zagadnienia/286540,uszy-woskowina-czop Kacprzyk A.: Czop woskowinowy – jak prawidłowo dbać o higienę uszu.
  3. Janczewski G.: Schorzenia ucha. [W:] Janczewski G., Osuch-Wójcikiewicz E.: Ostry Dyżur. Otolaryngologia. α-medica Press, Bielsko-Biała 2003

 

 

Stan zapalny dziurki w uchu – czy jest groźny dla ucha?

Dolegliwości ze strony ucha często mają związek ze stanem zapalnym i przebytą infekcją górnych dróg oddechowych, co wynika z bezpośredniego sąsiedztwa ucha środkowego z gardłem. Za zatykanie uszu i ból ucha przy przełykaniu zwykle odpowiada obrzęk i zmiana ciśnienia w obrębie trąbki słuchowej, ale przyczyny mogą być też inne. Przybliżamy te najczęstsze!

Zatykanie i ból przy przełykaniu jako objaw zapalenia ucha

Ucho środkowe jest połączone z gardłem wąskim przewodem – trąbką Eustachiusza (słuchową). Odpowiada ona za wyrównanie ciśnienia między uchem a środowiskiem zewnętrznym. Podczas przełykania, pod wpływem ruchów mięśni gardła i języka, kanał ten również lekko się porusza i ulega rozszerzeniu. To z kolei może nasilać dolegliwości towarzyszące zapaleniu ucha.

Często spotykaną postacią infekcji w obrębie narządu słuchu jest zapalenie ucha środkowego. Występuje ono najczęściej u dzieci, u których wspomniana trąbka jest jeszcze niedostatecznie ukształtowana (krótsza i szersza niż u dorosłych), co naraża ją bardziej na przenikanie drobnoustrojów wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych z gardła do ucha. Zapalenie ucha u dzieci bywa często powikłaniem po przebytej infekcji górnych dróg oddechowych (takich jak przeziębienie, nieżyt nosa, zapalenie zatok przynosowych itp.). Przy takiej chorobie może się również pojawić dziwny odgłos w uchu przy przełykaniu śliny, określany jako trzask. Innymi objawami jest ból, oraz, niekiedy, uczucie zatkania uszu wynikające z obrzęku i gromadzenia się wydzieliny napierającej na błonę bębenkową. Choroba może powodować także gorączkę i ogólnie złe samopoczucie.

W przypadku zapalenia najczęściej pojawia się jednostronny ból ucha i gardła przy przełykaniu śliny, zlokalizowany po lewej lub prawej stronie. Rzadko choroba obejmuje dwoje uszu jednocześnie. Trzeba jednak pamiętać, że może ona przyjmować różną postać. Niekiedy schorzeniu towarzyszy wydzielina z ucha (wysiękowe zapalenie ucha środkowego) i ma ono charakter przewlekły. Innym razem, przy ostrym zapaleniu, występuje wysoka gorączka i silny ból, który może nagle ustąpić w przypadku perforacji (pęknięcia) błony. Zdarza się też, że objawy ograniczają się wyłącznie do narządu słuchu, a gorączka nie występuje wcale.

Drobnoustroje mogą odpowiadać również za zapalenie ucha zewnętrznego. W tym przypadku grzyby, bakterie lub wirusy przedostają się głównie z zewnątrz, a infekcja dotyczy najczęściej zewnętrznego kanału słuchowego, nieco rzadziej małżowiny usznej. Niemniej jednak i przy tym rodzaju zapalenia ucha wrażenie zatkania i ból mogą nasilać się przy przełykaniu. Ból w uchu może być też objawem groźniejszego zapalenia ucha wewnętrznego. W tym przypadku jednak zwykle pojawiają się też inne symptomy, takie jak np. bóle i zawroty głowy, zaburzenia równowagi czy nawet nudności.

Ból uszu przy przełykaniu śliny a podrażnienie i zapalenie gardła

Nie zawsze ból i zatykanie uszu przy przełykaniu śliny oznacza, że doszło do rozwoju zapalenia ucha. Ze względu na anatomię nosogardła dolegliwości dotyczące górnych dróg oddechowych mogą promieniować do ucha. Schorzenia, takie jak np. zapalenie migdałków podniebiennych (angina), jak również zwykłe przeziębienie (infekcja wirusowa) mogą odpowiadać za obrzęk ujścia trąbki słuchowej i ból ucha.

Do podrażnienia błon śluzowych gardła niekiedy dochodzi także w następstwie jego wysuszenia, np. w okresie grzewczym lub latem, gdy w upalne dni pijemy niewiele wody. Powodem bywa również nadużywanie alkoholu i palenie papierosów. Podczas przełykania przy suchym i podrażnionym gardle, także może pojawić się dyskomfort oraz uczucie zatkania i swędzenia w uszach.

Inne możliwe przyczyny bólu ucha przy przełykaniu

Struktury w obrębie ucha, twarzoczaszki i gardła są silnie unerwione, połączone gęstą siecią newralgicznych zakończeń nerwowych. Zdarza się więc, że przyczyną problemu w postaci bólu ucha przy przełykaniu mogą być zaburzenia niezwiązane bezpośrednio z narządem słuchu. Jedną z możliwości są choroby zębów i przyzębia, takie jak np. zapalenie miazgi i zapalenie tkanek okołowierzchołkowych. Dyskomfort i ból mogą wynikać także z zatrzymania zębów mądrości.

Jako możliwe przyczyny bólu gardła i ucha można wymienić również zmiany nowotworowe, zaburzenia hormonalne, schorzenia neurologiczne i urazy mechaniczne. Z kolei rozpierający i kłujący ból ucha, który nasila się przy przełykaniu, jak również po kąpieli, może wskazywać na gromadzenie się woskowiny i powstanie tzw. czopu woskowinowego.

Sposoby leczenia bólu gardła i ucha przy przełykaniu – objawowe i przyczynowe

Metody postępowania zawsze zależą od przyczyny bólu ucha przy przełykaniu. Jeśli objaw ten wynika z infekcji górnych dróg oddechowych, zwykle w pierwszej kolejności należy się skupić na łagodzeniu symptomów. Tego rodzaju schorzenia często mają podłoże wirusowe. Powodują obrzęk i zaczerwienienie, odpowiedzialne za nieprzyjemne odczucia. Warto więc skupić się na intensywnym nawilżaniu gardła – piciu dużej ilości wody i stosowaniu środków nawilżających (pastylek, syropów, preparatów do płukania gardła). Jeśli to nie pomoże, występuje wysoka gorączka lub objawy się nasilają, należy zgłosić się do lekarza, ponieważ przy infekcji bakteryjnej konieczne może okazać się wdrożenie antybiotyków doustnych.

Należy skonsultować się z lekarzem również w przypadku podejrzenia infekcji ucha. Za pomocą prostego badania otoskopowego specjalista może sprawdzić stan błony bębenkowej. Jeśli nie jest ona pęknięta, wskaże odpowiednie krople do uszu, które łagodzą ból i pomogą w osuszeniu przewodu słuchowego. Często stosuje się również doustne leki o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Niekiedy przy infekcjach ucha, jeśli mają one podłoże bakteryjne lub grzybicze, trzeba zastosować antybiotykoterapię miejscową i/lub doustną.

Ból ucha przy przełykaniu może mieć różne przyczyny. Jeśli wykluczona zostanie infekcja i stan zapalny, lekarz rodzinny może zlecić dodatkowe badania lub skierować pacjenta do innego specjalisty.

 

Źródła:

  1. https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/lista/98890,ostra-niedroznosc-trabki-sluchowej
  2. https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/choroby/choroby-uszu/177491,ostre-zapalenie-ucha-srodkowego
  3. https://podyplomie.pl/medycyna/10674,zapalenie-ucha-srodkowego?srsltid=AfmBOooTlRF3Cq2p1tTbcxSKzmvVzL0zu2Ul2KjDF2X_aVCvn1B3BkoZ